To była w wykonaniu Sokoła całkiem dobra runda. Przede wszystkim udało się powtórzyć wynik sprzed roku i zająć wysokie trzecie miejsce w lidze, choć nie było łatwo. Nie brakowało dramatycznych chwil. Sporo było urazów i pauz, które także miały duży wpływ na rozwój wydarzeń. Więcej szczegółów i statystyk w rozwinięciu.
Strzelcy i asysty
Najskuteczniejszym zawodnikiem Sokoła został Karol Nowak, który zdobył jesienią aż 15 bramek. Trafiali także inni nasi zawodnicy. Po 5 trafień mają na koncie Tomasz Brzychczy i Piotr Codello. Jedno mniej, bo 4, ma Piotr Darocha. 3 bramki zdobywał Mateusz Rak i Michał Uram (jedna w ramach Pucharu Polski). Dwa gole wpadły na konto Bartłomieja Bandury, natomiast po jednym golu trafiali Bartosz Mika, Kacper Nowak i Michał Bal.
| Lp. | Zawodnik | Bramki |
|---|---|---|
| Lp. | Zawodnik | Bramki |
| 1. | Karol Nowak | 15 |
| 2. | Tomasz Brzychczy, Piotr Codello | 5 |
| 3. | Piotr Darocha | 4 |
| 4. | Mateusz Rak, Michał Uram | 3 |
| 5. | Bartłomiej Bandura | 2 |
| 10. | Michał Bal, Bartosz Mika, Kacper Nowak | 1 |
Wśród “asystentów” czołówka jest bardziej wyrównana – prowadzi Karol Nowak (7 asyst). Tuż za nim znajduje się Michał Uram (6), Piotr Codello i Piotr Darocha (po 5). Ponadto po dwie asysty zaliczyli Tomasz Głowacki, Bartłomiej Bandura i Mateusz Wilk, a po jednej Marcin Smężeń, Sławomir Świst, Bartosz Mika, Kacper Nowak, Łukasz Nizioł i Mateusz Rak.
| Lp. | Zawodnik | Asyst |
|---|---|---|
| Lp. | Zawodnik | Asyst |
| 1. | Karol Nowak | 7 |
| 2. | Michał Uram | 6 |
| 3. | Piotr Codello, Piotr Darocha | 5 |
| 5. | Bartłomiej Bandura, Tomasz Głowacki, Mateusz Wilk | 2 |
| 8. | Bartosz Mika, Łukasz Nizioł, Kacper Nowak, Mateusz Rak, Marcin Smężeń, Sławomir Świst, | 1 |
Punktację kanadyjską wygrał Karol Nowak (22 pkt. 15+7), a na podium znaleźli się Piotr Codello (10 pkt. 5+5) i ex-aequo Piotr Darocha z Michałem Uramem (9 pkt. 4+5, 3+6).
| Lp. | Zawodnik | Punktów |
|---|---|---|
| Lp. | Zawodnik | Punktów |
| 1. | Karol Nowak | 22 |
| 2. | Piotr Codello | 10 |
| 3. | Piotr Darocha, Michał Uram | 9 |
| 5. | Tomasz Brzychczy | 5 |
| 6. | Mateusz Rak, Bartłomiej Bandura | 4 |
| 8. | Tomasz Głowacki, Bartosz Mika, Kacper Nowak, Mateusz Wilk | 2 |
| 12. | Michał Bal, Łukasz Nizioł, Marcin Smężeń, Sławomir Świst | 1 |
Kontuzje, urazy, absencje
Runda bez osłabień jest rzeczą mało prawdopodobną, dlatego Sokół miał przez dłuższy czas zwężoną kadrę. Pierwszym ubytkiem okazała się kontuzja dopiero co powracającego po przerwie do gry Kuby Rzeszutka, którego uraz wykluczył całkowicie ze startu w Klasie Okręgowej. Z kolei po drugiej kolejce kontuzja uniemożliwiła grę Michałowi Balowi – drugiemu najskuteczniejszemu strzelcowi obu poprzednich sezonów. Walkę z urazem toczył także Karol Nowak, który pomimo tego, że opuścił kilka spotkań, został najskuteczniejszym napastnikiem naszej ligi. Mniejsze lub większe problemy ze zdrowiem mieli m.in. Marcin Smężeń, Michał Uram czy Tomasz Głowacki, a kontuzja kolana trwale z meczu z Dąbrówkami wykluczyła z ostatnich meczów Patryka Śwista.
Swój wpływ na naszą kadrę miały także kartki, za które pauzowali w tej rundzie trener Tomasz Brzychczy, Sławomir Świst i Patryk Świst oraz absencje. Na szczęście w odpowiednim momencie do gry powrócił Dominik Pietroński (wrócił z zagranicy tuż przed 9 kolejką) oraz Kacper Nowak, który także po powrocie z zagranicy zagrał w barwach Sokoła w 7 kolejce Klasy Okręgowej.
Jedynym zawodnikiem, który przez cały czas znajdował się na boisku podczas wszystkich 16 spotkaniach rundy (ligowych i pucharowych) był Mateusz Wilk (spędził na murawie 1440 minut).
| Lp. | Zawodnik | Minut na boisku | Występów |
|---|---|---|---|
| Lp. | Zawodnik | Minut na boisku | Występów |
| 1. | Mateusz Wilk | 1440 | 16 |
| 2. | Piotr Codello | 1410 | 16 |
| 4. | Sławomir Świst | 1350 | 15 |
| 5. | Tomasz Brzychczy | 1326 | 15 |
| 6. | Tomasz Głowacki | 1174 | 14 |
| 7. | Michał Uram | 1120 | 14 |
| 8. | Łukasz Nizioł | 995 | 14 |
| 9. | Grzegorz Kwiecień | 900 | 9 |
| 10. | Patryk Świst | 872 | 11 |
| 11. | Karol Nowak | 809 | 11 |
| 12. | Mateusz Rak | 766 | 10 |
| 13. | Piotr Darocha | 731 | 11 |
| 14. | Marcin Smężeń | 622 | 11 |
| 15. | Bogusław Babiarz | 540 | 6 |
| 16. | Dominik Pietroński | 390 | 6 |
| 16. | Kacper Nowak | 390 | 10 |
| 18. | Maciej Rząsa | 313 | 6 |
| 19. | Bartosz Mika | 235 | 10 |
| 20. | Bartłomiej Bandura | 173 | 3 |
| 21. | Michał Bal | 120 | 2 |
| 22. | Kamil Sidor | 90 | 4 |
| 23. | Sebastian Rodzeń | 66 | 2 |
| 24. | Bartłomiej Bałamut | 44 | 3 |
| 25. | Karol Berkowicz | 8 | 1 |
Klasyfikacja “fair play” 🙂
Klasyfikacji kartkowej liderują Sławomir Świst i Tomasz Brzychczy, którzy otrzymali po 5 napomnień (jedna kartka trenera pochodzi z Pucharu Polski). Nieco mniej razy żółtą kartką byli karani Karol Nowak i Patryk Świst (po 4), Piotr Codello i Łukasz Nizioł (po 3). Po dwa żółte kartoniki mają na koncie Piotr Darocha, Michał Uram, Marcin Smężeń i Mateusz Rak, a po jednym Tomasz Głowacki, Grzegorz Kwiecień i Bartosz Mika. Jedyną bezpośrednią czerwoną kartką była ta z ostatniego meczu dla Dominika Pietrońskiego. Kartka bardzo dyskusyjna, o czym było przy okazji relacji z meczu z Dynovią.
Najsłabszy mecz
Mecz z Resovią II w Rzeszowie. Przegrany zasłużenie przez Sokół (1:4), choć niedługo przed końcem Sokół przegrywał tylko jedną bramką. Z kolei najsłabiej w ataku Sokół wypadł w meczu z Błażową, gdzie przez 90 minut, po oblężeniu bramki gości nie potrafiliśmy udokumentować przewagi golem.
Najlepszy mecz
Sokół – Wisłok Strzyżów. Znakomity początek, potem wyrównana gra z obu stron i mecz na bardzo wysokim poziomie. W końcówce TGS postawił kropkę nad “i” i zwyciężył z wiceliderującym wtedy Wisłokiem. Najbardziej efektowna była jednak pierwsza połowa meczu z Sawą, gdy zespół gości był jedynie tłem dla szybko, efektownie i skutecznie grającego Sokoła. Mecz został jednak zweryfikowany jako walkower dla Sawy za przekroczenie czasu gry przez zawodnika młodzieżowego.
Nierówne połowy
W większości spotkań Sokół zdecydowanie lepiej prezentował się w pierwszych połowach, gdy do szatni schodziliśmy z przewagą kilku bramek. Przykładem może być mecz z Sawą (5:0 do przerwy), Przybyszówką (4:0) czy też Bratkiem i Wisłokiem Czarna (2:0). W drugiej dochodziło do zbytniego rozluźnienia, w wyniku czego końcówki były dla nas dość nerwowe.
Łącznie w minutach 1-45 (we wszystkich 16 meczach) Sokół posiada bilans bramkowy 25:8, natomiast w minutach 45-90 – 17:23.
Podsumowując, Sokół jesienią nie wyglądał w tym roku źle. Na boisku nasza drużyna wygrała 9 spotkań (jedno zweryfikowane później jako walkower), zremisowała dwa spotkania. Przeciwnicy okazali się lepsi pięciokrotnie, dlatego wypada mieć nadzieję, że zimę solidnie przepracujemy, a na wiosnę z powodzeniem nadrobimy straty do Głogovii, do której póki co tracimy 7 punktów. Warto dodać, że byliśmy młodą drużyną, w której zaledwie dwóch zawodników przekroczyło wiek 30 lat, dlatego wszystko jeszcze przed nami. 🙂
