Końcówka lat czterdziestych był dla sokołowskich drużyn piłkarskich okresem trudnym. Wynikało to głównie z uwagi na zniszczenia wojenne, które nie ominęły Sokołowa jako miasta, zniszczonego przez naloty niemieckie w lipcu 1944 roku. Ucierpiało na tym także dawne boisko Sokoła, a mecze po tych wydarzeniach zaczęto organizować na błoniach pod Turzą. Początkowe spotkania Sokół, już jako Związkowiec rozgrywał w Klasie C, jednak już w sezonie 1952/53 nastąpił kryzys spowodowanym odejściem wielu piłkarzy na studia. Dodatkowo w 1953 roku sędzia Zdzisław Ślany wnioskował o zamknięcie boiska w Sokołowie co uznawano w mieście za krzywdzące i niesprawiedliwe.
W 1949 roku drużyna Związkowca, rozgrywająca wcześniej mecze mistrzowskie z zespołami związkowymi klasy C zadebiutowała w nowych rozgrywkach (ro reorganizacji rozgrywek w okręgu rzeszowskim). Sokołowski zespół trafił do klasy C (gr. północnej), w której przyszło zmierzyć się z takimi drużynami jak: Dzikovia Tarnobrzeg, Błysk Sędziszów, Len Głogów, LZS Zaczernie, LZS Miłocin, LZS Staroniwa, Gwardia Dębica i Gwardia Łańcut.
| Klasa C 1947 (Grupa Północna) | M | BZ | BS | Pkt. | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Błysk Sędziszów | 14 | 43 | 18 | 19 |
| 2. | LZS Staroniwa | 14 | 38 | 30 | 19 |
| 3. | Dzikovia Tarnobrzeg | 14 | 43 | 24 | 18 |
| 4. | LZS Miłocin | 14 | 34 | 31 | 14 |
| 5. | LZS Zaczernie | 14 | 38 | 43 | 13 |
| 6. | Gwardia Dębica | 14 | 30 | 38 | 12 |
| 7. | Związkowiec Sokołów | 14 | 25 | 37 | 9 |
| 8. | Len Głogów | 14 | 16 | 50 | 6 |
| 9. | Gwardia Łańcut | 4 | 5 | 14 | 0 |
W sezonie 1950/51 Związkowiec zanotował bardzo dobrą passę, która zaowocowała 6 wygranymi i jednym zremisowanym spotkaniem w swojej klasie, czego efektem było mistrzostwo powiatu. Dało to możliwość gry sokołowskiej drużyny w barażach o klasę Wojewódzką (ówczesny trzeci poziom rozgrywek ligowych). Podjęto również próby w celu utworzenia drugiego zespołu sekcji piłkarskiej. Bardzo dobra gra zespołu zaowocowała też w rozgrywkach o Puchar Polski (1. miejsce w trzech powiatach).
| Baraże o Klasę Wojewódzką (1950) | M | BZ | BS | Pkt. | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | Ogniwo Nisko | 6 | 24 | 9 | 11 |
| 2. | Kolejarz Rozwadów | 6 | 13 | 8 | 8 |
| 3. | Związkowiec Sokołów | 6 | 9 | 21 | 3 |
| 4. | Gwardia Mielec | 6 | 9 | 19 | 2 |
Warto dodać, że w sezonie 1950/51 wprowadzono reformę rozgrywek na poziomie regionalnym – połączono rzeszowski i przemyski okręg, stworzono mistrzostwa powiatowe, które zastąpiły wcześniejsze klasy: B i C.
Kolejny rok – 1952 przynosi kolejne zmiany w organizacji rozgrywek. Tym razem występy w poszczególnych Klasach były uzależnione od łącznej liczby wystawionych do rozgrywek drużyn. Utworzono sześć klas z czego dwie ostatnie były ligami Juniorów i Trampkarzy.
Według regulaminu, aby zagrać w Klasie I – należało wystawić 4 drużyny, w II – 3, III – 2, IV – 1. W związku z tym na znaczeniu straciła walka o ligowe punkty, które i tak nie miały wpływu na występy w danej lidze. Drużyna Spójni Sokołów trafiła do Klasy II, mierząc się między innymi z Ogniwem Rzeszów (2:2).
Dużym problemem w owym czasie było zorganizowanie transportu dla zawodników na spotkania, a mecze wyjazdowe były często rozgrywane w miejscowościach odległych o ponad 100 kilometrów.
Pierwszy sukces przyszedł w sezonie 1956/57, kiedy to drużyna seniorów awansowała do wyższej klasy rozgrywkowej (klasa B). Do sezonu 1956/57 drużyna posiadała jedną drużynę – seniorską, a rok później utworzono pierwszą drużynę juniorską.
W 1952 mimo dobrego startu i bliskiego awansu Spójnia Sokołów zakończyła rozgrywki na czwartym miejscu w mistrzostwach okręgu. Po stosunkowo słabych występach w latach kolejnych, w sezonie 1956/57 Spójnia zdobyła mistrzostwo klasy C i awansowała do rozgrywek klasy B, jednak następny sezon zakończył się ponownym spadkiem do niższej ligi.
Sezon 1958 był niezwykle słaby dla sokołowskiego klubu. Regularnie przegrywał z drużynami LZS-ów ostatecznie wyprzedzając w tabeli jedynie zespół z Tyczyna. Po rundzie wiosennej wydawało się, że Sokołowianka zajmie bezpieczne miejsce w okolicy 10-tego miejsca. Runda jesienna okazała się jednak zupełnie nieudana. Przez władze Sokołowianki sytuacja była spowodowana brutalnością drużyn niektórych z LZS-ów, którzy niejednokrotnie prezentowali skrajnie twardy futbol, a na zawody nie docierali sędziowie oraz służby porządkowe. Mówi się nawet o “anarchii” podczas zawodów piłkarskich. W obawie przed kalectwem zawodników drużyna przyjeżdżała na mecze w zdekompletowanym składzie, przeważnie tylko po to żeby “być”.
Podanie zarządu sokołowskiej drużyny o przeniesienie do rozwadowskiej Klasy B zostało częściowo odrzucone – drużyna owszem, została przeniesiona do rozgrywek okręgu rozwadowskiego ale została jednocześnie zdegradowana do jej Klasy C. Sokołowskie władze sportowe uważały, że to nieprzychylne stanowsko ROZPN było spowodowane niechęcią i złośliwością osób zasiadających w jego zarządzie, w tym p. Gąsiora z Rudnej Wielkiej (miejscowości rywalizującej z Sokołowianką w rozgrywkach).
Potwierdzeniem chaosu organizacyjnego w Klasie B Rzeszów mogą być incydenty w Krasnem (1958) i Zaczerniu (1959), w wyniku których pobici zostali zawodnicy drużyny przeciwnej i sędzia meczowy.
| Klasa B 1958 (gr. Rzeszów) | M | BZ | BS | Pkt. | |
|---|---|---|---|---|---|
| 1. | LZS Przybyszówka | 28 | 90 | 31 | 43 |
| 2. | Stal II Rzeszów | 28 | 93 | 38 | 41 |
| 3. | LZS Rudna Wielka | 28 | 96 | 43 | 41 |
| 4. | Izolator Boguchwała | 28 | 75 | 61 | 35 |
| 5. | LZS Trzebownisko | 28 | 87 | 74 | 31 |
| 6. | Sparta Sędziszów | 28 | 72 | 56 | 29 |
| 7. | Czarni Rzeszów | 28 | 71 | 69 | 26 |
| 8. | LZS Biała | 28 | 85 | 71 | 25 |
| 9. | LZS Załęże | 28 | 85 | 71 | 24 |
| 10. | LZS Kawęczyn | 28 | 57 | 65 | 24 |
| 11. | Głogovia | 28 | 51 | 62 | 24 |
| 12. | LZS Sonina | 28 | 52 | 64 | 16 |
| 13. | LZS Krasne | 28 | 63 | 98 | 16 |
| 14. | Sokołowianka | 28 | 46 | 111 | 16 |
| 15. | LZS Tyczyn | 28 | 40 | 107 | 14 |
W nowym sezonie drużyna Sokołowianki awansowała ponownie do klasy B. Po wygraniu wszystkich spotkań przyszła kolej na baraż z Przeciwlotnikiem Nisko. O awansie Sokołowian zadecydował trzeci mecz rozegrany na neutralnym boisku w Rozwadowie (obecnie część Stalowej Woli).
Awans dał Sokołowiance możliwość zmierzenia się z takimi zespołami jak Unia Nowa Sarzyna, Włókniarz Skopanie, Orzeł Rudnik, Orkan Nisko czy z Kolbuszowianką. Zmiana podokręgu spowodowała jednak, że brak jest jakichkolwiek tabel ligowych z tego okresu.
